Click here for interview in POLISH

Bumblefoot: music is an expression of the artist

AUG 22, 2014 | by Kasia Gawęska

Ron 'Bumblefoot' Thal, a solo artist, and currently also the guitar player for Guns N’ Roses, is a person who destroys the rock star stereotype during conversation. He’s a mature artist, strongly focused on his job. Even though he is a member of one of the most legendary bands in the world, a look of shock still appears on his face whenever he realizes his fans try to meet him and he himself admits that it’s always a nice surprise for him. Modest, friendly and very funny, he feels at home whenever he is on stage and he gives his fans everything. Below we’re presenting a conversation with Bumblefoot, in which he’s giving us the recipe for finding happiness in life and telling us about things such as his upcoming album.

In January, Bumblefoot performed in the Lizard King club in Kraków. Dressed in a grey shirt with short sleeves, a leather jacket and black pants, he would’ve looked pretty average if it hadn’t been for his characteristic hair and a long, braided beard. The musician, delighted with Kraków, played covers of a lot of well-known songs (such as Smells Like Teen Spirit, Carry That Weight or Stairway to Heaven) during his sound check, because he “loves it all” – his favorite among the young bands right now is Thank You Scientist and their song Make Like a Tree (Get Out). Bumblefoot enchanted everyone not just with his guitar playing, but also with his singing, which is “more than one way to express yourself and give yourself,” and near the end of the show, he invited his fans on stage to sing Sweet Child O’ Mine.  "I like my shows to include the audience as much as possible. I invite them onto the stage, I come down off the stage, we should all feel connected. I know I was in good company, I wasn't worried" – explains Ron Thal, the musician who comes across as someone very spiritual and sure of his views.

Katarzyna Gawęska: Since lately people have been seeing you as "the guitar player for Guns N' Roses". Does touring as a solo artist help you relax and go back to your roots?

Bumblefoot: I never should have stopped touring as a solo artist. I was putting out a release every year, doing great headlining tours and everything was growing. And then I let the definition of who I am change. There wasn't enough time to do it all, but I should have tried harder to keep doing what I do. I re-started in 2013 and it's been wonderful.

While you're on tour, you always find time to organize guitar workshops. Why do you do that? Has anything crazy every happened during those workshops?

A personal workshop is a different experience than a classroom, it's very interactive and there's always something more to learn, not only about the academics of music. I enjoy doing them, and yes I do push myself to the limit sometimes [laugh], but I don't want to miss another opportunity to connect with people, and the workshops are a great way to do it. I get a lot of happiness doing them. Ahhh, when people start calling out songs and I'll play them, changing to a different song called out every time, that can get pretty funny,

What was the biggest disappointment you experienced after getting into showbiz?

The amount of parasitic people, and manipulation. People lie to isolate others from each other, to turn people against each other, I've seen it happen to others, I've seen it happen to me. But it only happens in environments that allow it, that don't have healthy bonds. Fortunately, most of what I do has been positive, 99% of it has been very normal and healthy.

In one of your interviews you said: "...you love a song because it's a great song and it's perfect the way it is and you could never do it better. And for some reason that's what makes you want to do a cover of it."  In a way, you do covers of old Guns N' Roses songs almost every night. Do you love them so much you want to do that or do you prefer playing your own compositions and this is just a part of your job?

It doesn't have to be something I wrote for me to enjoy the moment. I like to play guitar, I like to make music, I like to share a good feeling with people.

I think my favorite album you did is Normal. It shows that even the darkest moments can be turned into something beautiful. Do you always try to deal with your problems by turning them into art?

Thank you! That's what all songwriters do, yes? They share the good, the band, whatever they feel, through a song. Something people feel, relate to, understand.

You’ve been working on a new Bumblefoot album for quite some time now. Can you give me any details about what we can expect from it and when it will be released?

The songs are very melodic, and the lyrics touch some deep places. Posted a vid laying a reference vocal track for Dennis Leeflang (drummer) to play to... http://instagram.com/p/nwWUwLEX3g/  I want to release it this year, a single at least. Right now I'm finishing lyrics to the 9th song, just a few more to go...

I really like the weird song titles on Hands, and Brooklyn Steakhouse may be my favorite song on it. You say you're a very sarcastic person. Do you think using irony in songs helps you hide your real feeling or is it the other way around - you get to speak about things you wouldn't talk about if it weren't for sarcasm?

No, the sarcasm and irony is real [laugh]. That's how I am. I guess it's putting the silver lining on the dark cloud, mocking adversity, taking bad situations and poking a hole and letting the hot air out. Dammit, I like to laugh, I like to make myself laugh [laugh].

No matter what a certain song is about, every listener can interpret it in many ways and make it their own. But does it sometimes irritate you that people you don't know „steal” a part of your life?

It's a good thing, it's interesting to see people's perspectives and how they interpret things. There's a lot to learn from it.

Do you sometimes get a writer's block and run out of inspiration? What do you do to become even better musician?

Yes. When I tour, I can't write. I need to step away, let the batteries re-charge. As soon as I get off the road, the creative juices start flowing again. And if they don't, you can either wait until you feel inspired, or you need to 'un-block' yourself and figure out what's making you uninspired, and make some changes within yourself, or maybe your life. You have to become a better person. Music is an expression of the artist. So you need to allow more parts of yourself to open up, you need to have experiences, make mistakes, learn, and grow

What projects are you currently working on?

There's the new Bumblefoot album in the works, but I also have a recording project with an interesting combination of people. It's some old friends of mine, I was producing their album, and it grew and developed into something I didn't expect, or plan. No details yet, but that should be announced and released also this year.

Could you please make a list for readers of Onet Muzyka of 10 songs you have been listening to on repeat lately?

I have weird listening habits - I'm either listening to songs I'm writing and demo'ing, or learning to play live, or checking out bands I'm producing, or listening to the scores of old movie. So if it's ok I'll pick 10 songs out of my music collection?

1. Turn Of the Century (Yes)
2. In the Dead Of Night (UK)
3. With These Hands (Tom Jones)
4. As Far As the Eye Can See (TNT)
5. Museum Glass (Skeleton Key)
6. My Companion (The Shaggs)
7. Vital Signs (Rush)
8. Stargazer (Rainbow)
9. Know Your Enemy (RATM)
10. Teenage Lobotomy (Ramones)
11. It's Alright For You (Police)
12. Becoming (Pantera)
13. Turn Out the Lights (New England)
14. A Minha Menina (Mutantes)
15. Blood Of My Enemies (Manowar)
16. Girl (Loudness)
17. My God (Jethro Tull)
18. Invaders (Iron Maiden)
19. Baby Now That I've Found You (Foundations)
20. The Real Thing (Faith No More)
21. Fantasy (Earth Wind & Fire)
22. Ashes To Ashes (David Bowie)
23. Swlabr (Cream)
24. Clean My Wounds (Corrosion Of Conformity)
25. 12 Ounce Epilogue (Clutch)
26. Break Your Neck (Busta Rhymes)
27. Something About You (Boston)
28. A Skeleton In the Closet (Anthrax)
29. Press Darlings (Adam and the Ants)
30. Waiting For the Sun (24/7 Spyz)

Couldn't pick just 10!!!

Thank you very much for the conversation!


Thank you!



Bumblefoot: muzyka to odzwierciedlenie artysty

22 sie, 2014 | Kasia Gawęska

Ron "Bumblefoot" Thal, artysta solowy, a obecnie także gitarzysta Guns N’ Roses, to człowiek, który w czasie rozmowy burzy stereotyp gwiazdy rocka. To dojrzały artysta, mocno skupiony na swojej pracy. Choć należy do jednego z najbardziej legendarnych zespołów świata, na jego twarzy nadal widać zdziwienie kiedy okazuje się, że jego fani próbują go spotkać i sam przyznaje, że za każdym razem jest to dla niego miła niespodzianka. Skromny, uprzejmy i bardzo zabawny, na scenie jest w swoim żywiole i daje z siebie wszystko. Poniżej przedstawiamy rozmowę z Bumblefootem, w której zdradza swój przepis na czerpanie radości z życia i opowiada między innymi o nowym albumie.

W styczniu Bumblefoot wystąpił w krakowskim klubie Lizard King. Ubrany w szarą koszulę z krótkimi rękawami, skórzaną kurtkę i czarne spodnie wyglądałby całkiem przeciętnie, gdyby nie charakterystyczna fryzura i długa broda zapleciona w warkoczyk. Zachwycony Krakowem muzyk podczas próby dźwiękowej wykonał covery wielu znanych piosenek (między innymi "Smells Like Teen Spirit", "Carry That Weight" czy "Stairway to Heaven"), bo "kocha muzykę, bez wyjątków" - jego faworytem pośród młodych zespołów jest obecnie grupa Thank You Scientist, autorzy utworu "Make Like a Tree (Get Out)". Bumblefoot oczarował wszystkich nie tylko grą na gitarze, ale też swoim wokalem, będącym dla niego "kolejnym środkiem wyrazu i pokazania się światu", a na zakończenie koncertu zaprosił na scenę fanów, aby zaśpiewali "Sweet Child O’ Mine". - Lubię, kiedy publiczność na moich koncertach bierze czynny udział w występie. Zapraszam fanów na scenę, ja z niej schodzę – wszyscy powinniśmy czuć konekcję między nami. Nie martwiłem się, że coś się stanie, bo wiedziałem, że jestem w dobrym towarzystwie – tłumaczy Ron Thal, muzyk sprawiający wrażenie bardzo uduchowionego i pewnego własnych poglądów.

Katarzyna Gawęska: Jakiś czas temu przyklejono ci łatkę "gitarzysty Guns N’ Roses". Czy solowe trasy koncertowe pomagają ci się zrelaksować i wrócić do korzeni?

Bumblefoot: Nigdy nie powinienem był przestać koncertować jako artysta solowy. Każdego roku wydawałem nowy album, organizowałem własne trasy i dzięki temu cały czas rozwijałem się wraz z moją działalnością. Niestety, później pozwoliłem na to, aby definicja tego, kim jestem, uległa zmianie. Nie miałem już wystarczająco dużo czasu, żeby pracować jak kiedyś, ale powinienem był przynajmniej bardziej postarać się nadal robić swoje. Wróciłem do swoich przyzwyczajeń w 2013 roku i od tego czasu jest cudownie.

Podczas trasy zawsze znajdujesz czas na zorganizowanie warsztatów gitarowych. Dlaczego to robisz? Czy kiedyś podczas warsztatów przytrafiło ci się coś szalonego?

Osobiście prowadzone warsztaty całkowicie różnią się od lekcji w klasie. Są bardzo interaktywne i w czasie ich trwania zawsze można nauczyć się czegoś więcej niż tylko teorii muzyki. Prowadzenie warsztatów daje mi radość. Owszem, czasami organizuję je tak często, że jestem na skraju wyczerpania [śmiech], ale kiedy tylko mam ku temu okazję, korzystam z każdej szansy na spotkania z ludźmi. Warsztaty stwarzają do tego idealne warunki, więc nie chcę z nich rezygnować. Ahhh, zabawnie jest zawsze wtedy, kiedy ludzie zaczynają rzucać tytułami piosenek – ja wtedy zaczynam je grać, a kiedy tylko ktoś podaje inny tytuł, zmieniam utwór.

Co najbardziej cię rozczarowało po wkroczeniu do świata show-biznesu?

Ogromna liczba ludzi - pasożytów i manipulacja. Wszyscy kłamią, aby odizolować się od innych, żeby skłócić różne osoby . Widziałem, jak takie rzeczy przytrafiały się innym i sam też tego doświadczyłem. Ale dzieje się tak tylko w środowisku, w którym jest to dozwolone, w którym nie istnieje coś takiego jak zdrowe relacje. Na szczęście większość moich czynów była do tej pory pozytywna – moja działalność w 99% jest normalna i zdrowa.

W jednym z wywiadów powiedziałeś: "[…] Kochasz daną piosenkę, bo jest świetna i idealna i wiesz, że nigdy jej nie ulepszysz. Jednak to właśnie dlatego chcesz zrobić jej cover". W pewnym sensie prawie codziennie coverujesz stare piosenki Guns N’ Roses. Kochasz je tak bardzo, że chcesz to robić czy wolisz grać własne kompozycje, a to tylko jeden z twoich obowiązków?

Czerpię radość z danej chwili. Aby mi się to udawało, nie muszę grać czegoś, co zostało napisane pode mnie. Lubię grać na gitarze, lubię tworzyć muzykę i lubię dzielić się pozytywną energią z ludźmi.

Moim faworytem wśród nagranych przez ciebie albumów jest "Normal". Ten krążek to dowód na to, że nawet najgorsze chwile można zamienić w coś pięknego. Zawsze radzisz sobie z problemami zamieniając je w sztukę?

Dziękuję! Wydaje mi się, że tak właśnie postępują wszyscy autorzy piosenek, prawda? Dzielą się tym, co dobre, tym, co złe – wszystkim, co czują – pisząc o tym piosenki. Tworzymy coś, co ludzie też odczują, z czym się utożsamią i co zrozumieją.

Już od jakiegoś czasu pracujesz nad nowym albumem formacji Bumblefoot. Czego możemy się spodziewać i kiedy album ujrzy światło dzienne?

Piosenki na albumie są bardzo melodyjne, a teksty dotyczą ważnych i głębokich spraw. Kilka miesięcy temu opublikowałem krótki filmik, na którym widać jak podkładam wokal do roboczej wersji utworu, aby Dennis Leeflang (perkusista) mógł nagrać swoje partie. Chcę wydać ten album, a przynajmniej singel, jeszcze w tym roku. Obecnie kończę pisać tekst do dziewiątej piosenki. Zostało mi już tylko kilka utworów…  http://instagram.com/p/nwWUwLEX3g/

Bardzo podobają mi się dziwne tytuły piosenek na "Hands". Mówisz, że jesteś bardzo sarkastycznym człowiekiem. Czy stosowanie ironii w piosenkach pomaga ci ukryć prawdziwe uczucia czy może dzięki niej możesz mówić o tym, o czym normalnie nie byłbyś w stanie opowiedzieć?

Nie, prawdziwy jest sarkazm i ironia [śmiech]. Taki już jestem. Wydaje mi się, że w ten sposób nadaję nawet najgorszym sytuacjom pozytywne znaczenie, śmieję się w twarz losowi, wycinam dziurę w złych sytuacjach i pozwalam, aby uleciało z nich powietrze. Cholera, lubię się śmiać, lubię dawać sobie powody do śmiechu [śmiech].

Bez względu na to czego dotyczy piosenka, każdy słuchacz może zinterpretować ją na swój własny sposób. Ale czy nie irytuje cię to, że ludzie, których nie znasz "przywłaszczają" sobie część twojego życia?

To bardzo pozytywna sprawa. Odkrywanie perspektywy innych ludzi i słuchanie ich interpretacji jest według mnie bardzo interesujące. Dzięki temu ja sam mogę się wiele nauczyć.

Czy czasami brakuje ci inspiracji i nie jesteś w stanie tworzyć? Co robisz, aby stawać się jeszcze lepszym muzykiem?

Tak. Kiedy tylko jestem w trasie, nie jestem w stanie tworzyć. Muszę zrobić krok w tył, nabrać dystansu i zaczekać, aż baterie znowu się naładują. Kiedy tylko trasa dobiega końca i nie jestem już w drodze, od razu odzyskuję umiejętność kreatywnego myślenia. A jeśli tak się nie dzieje, po prostu czekam aż coś mnie zainspiruje albo "odblokowuję się" próbując znaleźć coś, co nie pozwala mi poczuć inspiracji, a następnie zaprowadzając zmiany w sobie, czasami nawet w całym moim życiu. Aby stać się lepszym muzykiem, trzeba stać się lepszą osobą. Muzyka to odzwierciedlenie artysty. Aby było wyraźniejsze, musisz otworzyć jeszcze więcej zamkniętych szufladek, które masz w sobie, nabrać doświadczenia, więcej przeżyć, popełnić kilka błędów, uczyć się i cały czas się rozwijać.

Nad jakimi projektami obecnie pracujesz?

Przede wszystkim skupiam się na pracy nad nowym albumem grupy Bumblefoot, ale oprócz tego biorę udział w projekcie polegającym na nagrywaniu z interesującą grupą ludzi. Chodzi o kilku moich dawnych przyjaciół – miałem zostać producentem ich albumu, ale projekt ewoluował i przekształcił się w coś, czego nie planowałem ani nie oczekiwałem. Nie mogę jeszcze zdradzić żadnych szczegółów, ale wszystko też powinno zostać ogłoszone i wydane jeszcze w tym roku.

Mógłbyś sporządzić dla czytelników Onet Muzyka listę dziesięciu piosenek, których ostatnio nie możesz przestać słuchać?

Mam dziwne zwyczaje jeśli chodzi o słuchanie muzyki – zawsze słucham piosenek, które w danej chwili tworzę, których dema właśnie nagrywam. Często sięgam też po utwory, których się uczę, aby móc zagrać je na koncercie albo zapoznaję się z twórczością zespołów, których jestem producentem lub po prostu słucham ścieżek dźwiękowych do starych filmów. W takim razie wybiorę dziesięć piosenek z mojej muzycznej kolekcji, dobrze?

1. Turn Of the Century (Yes)
2. In the Dead Of Night (UK)
3. With These Hands (Tom Jones)
4. As Far As the Eye Can See (TNT)
5. Museum Glass (Skeleton Key)
6. My Companion (The Shaggs)
7. Vital Signs (Rush)
8. Stargazer (Rainbow)
9. Know Your Enemy (RATM)
10. Teenage Lobotomy (Ramones)
11. It's Alright For You (Police)
12. Becoming (Pantera)
13. Turn Out the Lights (New England)
14. A Minha Menina (Mutantes)
15. Blood Of My Enemies (Manowar)
16. Girl (Loudness)
17. My God (Jethro Tull)
18. Invaders (Iron Maiden)
19. Baby Now That I've Found You (Foundations)
20. The Real Thing (Faith No More)
21. Fantasy (Earth Wind & Fire)
22. Ashes To Ashes (David Bowie)
23. Swlabr (Cream)
24. Clean My Wounds (Corrosion Of Conformity)
25. 12 Ounce Epilogue (Clutch)
26. Break Your Neck (Busta Rhymes)
27. Something About You (Boston)
28. A Skeleton In the Closet (Anthrax)
29. Press Darlings (Adam and the Ants)
30. Waiting For the Sun (24/7 Spyz)

Nie udało mi się wybrać tylko dziesięciu!!!

Dziękuję ci za rozmowę!

Dziękuję!

http://muzyka.onet.pl/rock/bumblefoot-muzyka-to-odzwierciedlenie-artysty/klw3e